Midden in het zuiden van Frankrijk (klinkt dat logisch?) loopt, ver buiten de gebaande paden, een bijzondere spoorlijn. De Ligne de Causses loopt van Clermont-Ferrand naar Beziers bij de Middellandse Zee. Een afstand van 277 kilometer door een ruig en dunbevolkt landschap waar op stokoude rails nog altijd enkele treinen rijden. Die wilde ik graag zien. De foto’s zijn allemaal gemaakt met de Zenza Bronica ETRS met Kodak Gold 200
De afstand vanuit de Ardèche naar Neussargues bedroeg ongeveer 200 kilometer, maar daar doe je door de vele bergwegen wel ruim 3 uur over. We hadden echter alle tijd, want de treinen die ik wilde zien zouden pas na 14:00 het station aan doen. Neussargues is een knooppunt van verschillende lijnen, waarvan een aantal al jaren gesloten zijn. Het station lijkt daarom wat groot voor het handjevol treinen dat hier per dag stopt. De meeste overigens naar Aurillac, naar Beziers rijdt op dit stuk van het traject maar 1(!) Intercité per dag. Vroeger kwam deze helemaal uit Parijs en bestond uit een locomotief met comfortabele Corail rijtuigen. Tegenwoordig moeten de passagiers het doen met een AGC treinstel, of, nog erger, een of twee motorwagen(s) type X73500, bijnaam ‘Walvis’. Niet denderend als je het hele stuk uitzit en dat 8 uur lang. Op deeltrajecten rijden overigens vanaf Beziers rijden nog een handvol treinen per dag. Maar bijvoorbeeld het stadje Saint-Flour moet het doen met die ene verbinding per dag.
Ik wilde ook nog graag de trein ergens onderweg op de foto zetten. Dus na het binnenkomen van het knalrode treinstel van de regio Occitanie liepen we naar de auto en zetten koers naar Talizat. Dit dorpje lag iets buiten Neussargues en kende vroeger ook een station maar dat is nu verlaten. Je kan echter wel dichtbij het spoor komen (uiteraard op een veilige afstand gebleven). Helaas voor mij bleef het nu niet bij dreigende luchten. Vlak voor de trein zou komen barstte er een kleine hagelbui los. Op zulke momenten moet je gewoon even volhouden als je een mooi shot wil hebben!
Nog iets verderop ligt het grootste en bekendste kunstwerk in de lijn, het Viaduc de Garabit. Dit is bij veel mensen bekend want het is duidelijk vanaf de A75 te zien. De Fransen hebben er zelfs een speciale parkeerplaats met uitkijtpunt voor aangelegd. Het is ontworpen en gebouwd door het bedrijf van Gustave Eiffel, ook wel bekend van de naar hem genoemde toren in Parijs. Eigenlijk is de brug een soort horizontale Eiffeltoren, en ook nog een stuk kleuriger. We hadden niet bepaald hard gereden, maar mijn verbazing was groot dat dezelfde trein in Talizat even later het Viaduc de Garabit over kroop. Een gelukje, want hier rijden dus maar 2 treinen per dag. Bijzonder was ook wel dat de Truyère, die door de brug overspannen wordt, redelijk laag stond.
